هنگامى كه سخن از تفسير قرآن به ميان مىآيد فورآ نظرها به همان تفسير معمولى (تفسير ترتيبى) جلب مىشود كه آيات قرآن را به ترتيب مورد بحث و بررسى قرار مىدهد و محتوا و حقيقت آنها را روشن مىسازد؛ همان كارى كه از صدر اسلام تا كنون در تفسير قرآن معمول بوده است، و دانشمندان و علماى بزرگ اسلام صدها يا هزاران كتاب به نام تفسير قرآن مجيد در زمينه آن تأليف كردهاند.
البتّه نوع ديگرى از تفسير نيز كم و بيش رايج بوده؛ كه ناظر به تفسير مفردات قرآن است؛ يعنى واژههاى قرآنى را جداگانه، به صورت معجم، و به ترتيب الفبا مورد بحث قرار مىدهد كه نمونه روشن آن كتاب مفردات راغب و كتاب «وجوه القرآن» و «تفسير غريب القرآن طريحى» و در اين اواخر نيز كتاب «التحقيق فى كلمات القرآن الكريم» و نثر طوبى يا دائرة المعارف قرآن مجيد است.
هنگامى كه سخن از تفسير قرآن به ميان مىآيد فورآ نظرها به همان تفسير معمولى (تفسير ترتيبى) جلب مىشود كه آيات قرآن را به ترتيب مورد بحث و بررسى قرار مىدهد و محتوا و حقيقت آنها را روشن مىسازد؛ همان كارى كه از صدر اسلام تا كنون در تفسير قرآن معمول بوده است، و دانشمندان و علماى بزرگ اسلام صدها يا هزاران كتاب به نام تفسير قرآن مجيد در زمينه آن تأليف كردهاند.
البتّه نوع ديگرى از تفسير نيز كم و بيش رايج بوده؛ كه ناظر به تفسير مفردات قرآن است؛ يعنى واژههاى قرآنى را جداگانه، به صورت معجم، و به ترتيب الفبا مورد بحث قرار مىدهد كه نمونه روشن آن كتاب مفردات راغب و كتاب «وجوه القرآن» و «تفسير غريب القرآن طريحى» و در اين اواخر نيز كتاب «التحقيق فى كلمات القرآن الكريم» و نثر طوبى يا دائرة المعارف قرآن مجيد است.